CaTo: Cassel – Doornik (Tournai)

PK11: Gallische mijlen			opgegeven	gemeten	route
			afstand	afstand
Castello Menapiorum	Cassel				CaTo
a. Virouino	Wervik		xii	xvii
Turnaco	Doornik (Tournai)		xi	xiii

RA209: Gallische mijlen			opgegeven	gemeten	route
			afstand	afstand
Castello	Cassel				CaTo
a. Viroviacum	Wervik		xvi	xvii
Turnacum	Doornik		xvi	xvii

In beide bronnen kloppen de afstanden niet en slechts met grote tegenzin is hier de gelijkstelling van Viroviacum of Virovino met Wervik geaccepteerd, want de route van Cassel naar Doornik lijkt op deze manier niet erg logisch (zie de stippellijn op het kaartje). Er is in Wervik wel Romeins materiaal uit de bodem te voorschijn gehaald (aardewerk, Mercuriusbeeldje, smeedtang, unster, medaillon), maar alleen op grond daarvan kan de plaats nog niet aan Viroviacum gelijkgesteld worden. Ook het materiaal dat in 2008/2009 uit de site “De Pionier” werd verzameld was niet indrukwekkend. Paalgaten en greppels kan men wel overal vinden. Ook is er op het hier met een stippellijn getekende traject Belle – Wervik – Doornik niets Romeins van belang uit de grond gekomen. In deze streek liggen de getuigen van de Romeinse aanwezigheid vooral in de driehoek Stegers – Armentiers – Doornik. Meer daarover bij route EsTo. Een gelijkstelling Viroviacum – Armentiers zou veel logischer lijken en ook de afstanden iets beter kunnen verklaren, maar uit Armentiers zij geen vondsten uit de Romeinse periode bekend en ook naamkundig zijn Viroviacum en Armentiers niet met elkaar in overeenstemming te brengen.

In de reisgids van Thiollier-Alexandrowicz wordt de route begonnen met de weg Cassel – Steenvoorde – Reningelst en daarna mag de reiziger het zelf uitzoeken. Die weg lijkt echter vooral een verbinding van Cassel met Poperinge, Vlamertinge en Ieper te zijn. Alleen taalkundig staat de gelijkstelling Viroviacum – Wervic tamelijk sterk. De bewering van taalkundigen dat Viroviacum een z.g. fundus-naam is, waarbij het suffix -iacum de betekenis heeft van “bezit van” is niet meer dan een slag in de lucht en heel onwaarschijnlijk. De bezitter zou dan ene Wirovius geweest zijn, wiens naam in het toponiem als “Virov” terechtgekomen zou zijn. Deze hele uitleg is van voor naar achter taalkundige duimzuigerij. De oudst bekende vormen van de plaatsnaam stammen uit de Volle Middeleeuwen en luiden UUervi, Werui en Wervy; verschillende schrijfwijzen voor dezelfde naam.