“De meer algemene opinie is echter, dat zij op een vlot zijn getransporteerd; deze methode moet wel het veiligst geschenen hebben aleer men tot uitvoering overging en wint het ook aan waarschijnlijkheid, omdat zij het succes der onderneming nog het meest begrijpelijk maakt. Eén groot vlot, tweehonderd voet lang en vijftig breed, legden zij van het land af de rivier in; om te verhinderen, dat het door den stroom zou afdrijven, was het met verscheidene kabels aan den oever stroomopwaarts bevestigd. Dit vlot werd als een harde weg met aarde bedekt: de dieren zouden dan het idee hebben dat zij nog op het land liepen en er zonder vrees opgaan.

Een tweede vlot, even breed en honderd voet lang, dat geconstrueerd was om te varen, werd hieraan vastgemaakt. Daarna zijn de olifanten, met de vrouwtjes voorop, over het vaste vlot gevoerd; zodra een zeker aantal naar het kleinste vlot, dat aan het andere vastzat, was doorgelopen, haalde men de losse knopen der verbindingstouwen uit en sleepte het vlot met snelle schepen naar de overzijde. Nadat zo de eerste aan land waren gebracht, ging men weer terug om andere over te zetten. De dieren bleven volkomen rustig zolang ze over den schijnbaar vasten weg werden gedreven; de eerste schrik beving hen, wanneer het vlot losraakte en zij het water opgingen. Dan verdrongen zij elkaar, daar de buitenste voor het water terugdeinsden; en zij veroorzaakten nogal wat opschudding, totdat, bij het zien van al dat water, de angst zelf hen weer rustig maakte. Toch vielen er een paar in hun verbijstering overboord; maar door hun zwaarte verloren zij het evenwicht niet; hun cornacs wierpen zij af en door voetje voor voetje steeds de ondiepten te zoeken kwamen zij behouden aan land.”

“Tarascon is oud. Liguriërs en Kelten hadden er een oppidum. De Grieken vestigden er na de stichting van Marseille een handelspost. In de Romeinse tijd heette de stad Tarasco. Het lag aan de Via Domitia – de weg die Italië met Spanje verbond. De Via Domitia stak hier de Rhône over. Een brug was er trouwens niet en als je geen schipper kon vinden om je over te zetten, dan moest je de omweg nemen over Arles. Daar lag wel een brug. Gnaeus Domitius Ahenobardus was proconsul van de Provincia Narbonensis. Hij opende de weg in 118 v.C. Tussen Beaucaire en Nîmes ligt nog een stuk. De Via Agrippa en Via Domitia kruisten elkaar bij St-Gabriel (Ernaginum) – nu een gehucht aan de N570.”